Vecchiu bastimèntu

S’annàca, un bastimèntu

a cèntru di lu pòrtu

tinènnu cunfortu

‘nta ‘nna cima a ‘ppùppa

Si vivi, l’onda,

la stappa di cumèntu.

S’appòia a lu sartiami,

lu stàncu palamèntu.

Sùrgi un lamèntu

di ‘nna còsta di fasciami

o, forsi, è

un càntu di malincunìa.

Puntànnu a la tistàta,

rìttu, a proravìa

pari vulissi

circàri lu vèntu

pàrtiri, ancóra

‘pi l’antica via.

S’addùma, lu faru

e po’ s’astuta,

pari chi lu babbìa

e lu saluta.

Scjnni ‘nna làrma

di ‘nn’occhiu di cubbìa,

è ‘nna catìna

chi lu tèni fèrmu,

méntri s’annàca

a cèntru di l u pòrtu.

Giovanni Lo Coco

Altofonte (Pa)

La poesia “Vecchiu bastimèntu” ha partecipato all’ edizione 2015 del Premio Letterario “Vincenzo Licata – Città di Sciacca”, classificandosi al PRIMO POSTO della sezione “Poesia a tema libero in Vernacolo”.

spacer

Leave a reply